Jedan od najboljih jugoslovenskih fudbalera svih vremena Branko Zebec u Nemačkoj je ostao upamećen kao jedan od najboljih trenera u istoriji Bundeslige.

Legende Bundeslige

Legende Bundeslige: Skoblar, Hanover i (ne)prijatelj Perica

Fudbal - video

26. nov 2021 2

Fudbal - video

26. nov 2021 2

Legende Bundeslige: Od Mao Cedunga i Če Gevare do glamura

Bundesliga

21. dec 2021 0

Bundesliga

21. dec 2021 0

Legende Bundeslige: Zik Zag Čebinac, najbolje krilo Nemačke

Bundesliga

12. nov 2021 1

Bundesliga

12. nov 2021 1

Legende Bundeslige: Julka, fudbaler ispred svog vremena

Bundesliga

19. okt 2021 1

Bundesliga

19. okt 2021 1

Legende Bundeslige: Čajkovski najbolji učenik Vajsvajlera

Bundesliga

24. sep 2021 2

Bundesliga

24. sep 2021 2

Sin PTT službenika iz Zagreba kao fudbaler se proslavio u Beogradu. Postao je legenda Partizana i jedno vreme bio kapiten Crvene zvezde. Sa reprezentacijom Jugoslavije je ostavio pečat na Olimpijskim igrama u Helsinkiju 1952. i na prvom Kupu nacija 1960. godine u Parizu. Oba puta je osvojena srebrna medalja.

Zebec je kao igrač bio poput vihora, brz i neuhvatljiv. Kao trener bio je veliki znalac i autoritet.

U Nemačkoj je kao fudbaler igrao kratko i to na zalasku karijere u drugoligašu Alemaniji iz Ahena. Međutim, kao trener je obezbedio posebno mesto u istoriji. Sa naglaskom na dva bundesligaška velikana – minhenski Bajern i Hamburger SV.

Trenersku karijeru počeo je 1966. godine u rodnom Zagrebu u timu Dinama. Sa Zagrepčanima je godinu kasnije stigao do finala Kupa Sajamskih gradova, preteče Kupa UEFA. Na tom putu pamti se velika pobeda protiv Juventusa 3:0 u četvrtfinalu i posebno polufinalni dvoboj sa budesligašem Ajntrahtom. Nakon ubedljivog poraza u Frankfurtu od 0:3, u revanšu na Makasimiru Zebecov tim pravi jedan od najvećih preokreta u evropskim kupovima tih godina. Pobeđuje posle produžetaka sa 4:0 i zakazuje finale protiv tada moćnog Lids Junajteda.

Zebec zbog nesuglasica sa upravom Dinama nije vodio ekipu u finalu, ali mu je trijumf nad Ajntrahtom širom otvorio vrata Bundeslige.

Bajernu titula posle 37 godina

Postaje trener Bajerna i započinje novo poglavlje u istoriji nemačkog fudbala. Ekipu je preuzeo od zemljaka i nekadašnjeg reprezentativnog saigrača Zlatka Čika Čajkovskog i već u prvoj sezoni osvaja titulu prvaka Nemačke. Prvu za Bajern posle 37 godina.

Iste sezone Franc Bekenbauer, Gerd Miler, Sep Majer i saigrači trijumfuju i u Kupu Nemačke. Zebecov tim postaje prvi vlasnik duple krune u istoriji Bundeslige.

Međutim, sledeće godine odnos između Zebeca i igrača se kvari i tadašnji jugoslovenski trener poručuje da neće produžiti ugovor na kraju sezone. Bajern tada preuzima Udo Latek, a Zebec odlazi u Štutgart.

U ovom klubu je proveo dve godine, ali nije ponovio uspehe iz Minhena. Na kratko se vraća u Jugoslaviju gde je jednu sezonu trenirao splitski Hajduk. Tako ponovo ulazi u istoriju, postaje jedini čovek koji je bio član svih klubova jugoslovenske Velike četvorke – u Partizanu i Zvezdi kao fudbaler, u Dinamo i Hajduku kao trener.

Nezaboravni rezultati u Braunšvajgu

Iz Splita se 1974. ponovo vraća u Bundesligu i četiri godine provodi u Ajntrahtu iz Braunšvajga. U ovaj klub dovodi tadašnje zemljake Danila Popivodu i Aleksandra Ristića, koji će mu kasnije tokom karijere asistirati kao pomoćni trener. Popivoda je tada igrao u životnoj formi, a Zebecov tim je sezonu 76/77 završio sa samo bodom manje od šampiona Borusije iz Menhengladbaha.

Ono što nije uspeo u Braunšvajgu, uspeće dve godine kasnije u Hamburgu. Ponovo osvaja Bundesligu, a onda igra i nezaboravno finale Kupa šampiona protiv Notingem Foresta. Na njegovu i žalost Nemaca, titula prvaka Evrope te 1980. godine ponovo odlazi u Englesku, ali ekipa prevođena Kigenom, Magatom, Hrubešom i Ivanom Buljanom ostaje zauvek zapisana kao najslavnija u istoriji Hamburgera SV.

Zebec će kasnije trenirati još dva bundesligaška kluba, Borusiju Dortmund i Ajntraht iz Frankfurta, da bi 1984. godine trenersku karijeru završio gde je i počeo, u rodnom Zagrebu na klupi Dinama.

Ostaće upamćen kao jedan od najboljih i najupečatljivijih trenera u istoriji nemačkog fudbala. Na žalost, njegov najveći protivnik nisu bili bundesligaški klubovi već alkohol. Doživeo je tragičnu sudbinu, a počeo je da pije posle operacije na pankreasu početkom sedamdesetih i taj porok ga je na kraju koštao još veće i uspešnije trenerske karijere.